Botwinka po mojemu.

Od dłuższego czasu gdzieś tam w głowie siedziała botwinka, więc jak zobaczyłam młode buraczki w sklepie to w sekundzie zapragnęłam ich ;-)

I tak powstała moja botwinka. Za dzieciaka niz znosiłam tej zupy, ale teraz tęsknie za zapachem i smakiem tej robionej przez mamę. 

Nie będzie to nawet przepis inspirowany tym mamy, bo go nie znam, a nie miałam czasu zadzwonić i się zapytać, mój organizm domagał się zupy tu i teraz. 

Pomyślałam zupa jak zupa i wzięłam się za gotowanie.

Przybliżony przepis to:

kępa młodych buraczków (od korzenia po liście - nic się nie może zmarnować)

5 średniej wielkości ziemniaków

1 duża starta na grubych oczkach marchewka

posiekany szczypiorek

3 gotowane na twardo jaja

kawałek pora

1l bulionu warzywnego 

mleczko kokosowe do zabielenia

Gotujemy jak każdą inną zupę. Doprawiamy jak lubimy. Zupa była pyszna  (Kai pochłonoł całą michę i następnego dnia w żłobku również) , a jedyne czego mi w niej brakowało to tego cudownego koloru. Następnym razem dodam mnie, albo zrezygnuję z liści. Próbowałam tych liści, młode świetnie nadawałyby się do sałatki z pomidorami i dobrym dresingiem. 

Botwinkę naprawdę polecam, wykorzystajcie czas kiedy można je dostać. A tym nie lubią, radzę, spróbujcie przygotować ją po swojemu.

Smacznego 

Joanna